Thursday, February 12, 2009

athavani घर करुन राहतात.

अजुनी आठवते मज
बोल तुझे ते बोबडे
गालफुगवूनी रुसून बसणे
अन्‌ हळूच नाक ओढणे

तोंडाचा चंबू करुनी
खाऊसाठी हटून बसणे,
बाबा येण्याआधी
दारापाठी लपून बसणे

अजुनी तुझ्या शाळेचे दप्तर
कपाटी माझ्या तसेच आहे...
तुझी पाटी भरलेली तरीही
माझ्या पाटीवर तुझेच नाव आहे.

अजुनी वाटते येशील तू
शाळेतून भूकेला
चटकन देशील ओ
माझ्या भाबड्या हाकेला...